Το Κάστρο του Πλαταμώνα είναι κάστρο της Φραγκοκρατίας, χτισμένο νοτιοανατολικά του Ολύμπου στη θέση οχυρωμένης πόλης της Μεσοβυζαντινής περιόδου επάνω στην Εθνική Οδό. Χτίστηκε μεταξύ 1204 και 1222 μ.χ. κατόπιν εντολής του Βονιφάτιου του Μομφερρατικού (Βασιλιά της Θεσσαλονίκης και ενός εκ των ηγετών της Δ’ Σταυροφορίας) για τον έλεγχο του περάσματος από τη Μακεδονία στη Θεσσαλία.
Λόγω της στρατηγικής του θέσης, το κάστρο δεν καταστράφηκε και διατήρησε αρκετά από τα αρχικά του στοιχεία ως μεσαιωνικού φρουρίου
Χαρακτηρισμένος ως παραδοσιακός οικισμός καθώς αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα παραδοσιακής μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής στην Βόρεια Ελλάδα.
Ο οικισμός κατάφερε να διατηρήσει το τοπικό του χρώμα καθώς είχε σχεδόν ερημώσει από την δεκαετία του 1950, όταν οι κάτοικοί του μετακόμιζαν μαζικά στον μεγαλύτερο οικισμό του Νέου Παντελεήμονα. Την δεκαετία του 1980 όμως μεταστράφηκε η κατάσταση, όταν αναπαλαιώθηκε ο οικισμός και άρχισε η ταχεία τουριστική ανάπτυξη του.
Ο Όλυμπος είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας και παγκοσμίως γνωστό τόσο για τα οικολογικά χαρακτηριστικά και την ανεπανάληπτη φυσική ομορφιά του όσο και για τη σχέση του με την αρχαία ελληνική μυθολογία καθώς στην κορυφή του (Μύτικας 2.918 υψόμετρο) πιστεύονταν οτι κατοικούσαν οι Δώδεκα «Ολύμπιοι» Θεοί σύμφωνα με τη θρησκεία των αρχαίων ελλήνων.
Η έντονη ποικιλότητα του αναγλύφου, ο διαφορετικός προσανατολισμός των πλαγιών, τα πετρώματα, το μεγάλο ύψος και η μικρή απόσταση των κορυφών από τη θάλασσα επηρεάζουν το κλίμα κατά τόπους με αποτέλεσμα να επικρατούν τοπικές συνθήκες μικροκλίματος που ευνοούν την ανάπτυξη ιδιαιτέρων τύπων βλάστησης και χαρακτηριτικών βιοτόπων.
Τα Μετέωρα είναι ένα σύμπλεγμα από τεράστιους σκοτεινόχρωμους βράχους από ψαμμίτη οι οποίοι υψώνονται έξω από την Καλαμπάκα, κοντά στα πρώτα υψώματα της Πίνδου και των Χασίων.
Τα μοναστήρια των Μετεώρων, που είναι χτισμένα στις κορυφές κάποιων από τους βράχους, είναι σήμερα το δεύτερο πλέον σημαντικό μοναστικό συγκρότημα στην Ελλάδα, ύστερα από το Άγιο Όρος. Από τα τριάντα που υπήρξαν ιστορικά, σήμερα λειτουργούν μόνον επτά, τα οποία, από το 1988, περιλαμβάνονται στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Το εντυπωσιακό του ύψος, η μυθική του γοητεία και η εύκολη προσβασιμότητα τον καθιστούν πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες από κάθε γωνιά του κόσμου.
Οι δρόμοι και τα μονοπάτια που διασχίζουν τον ορεινό όγκο, δίκτυο άριστα διατηρημένο στην πλειοψηφία του, δίνει την ευκαιρία στον πεζοπόρο και στον επισκέπτη που δεν έχει ειδικά ορειβατικά ενδιαφέροντα ή γνώσεις να γνωρίσει από κοντά τον Όλυμπο, τις ποικιλίες της χλωρίδας και της πανίδας και το φυσικό κάλλος του.
Κυριότερο είναι το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4 που κινείται δυτικά από Λιτόχωρο προς τις κορυφές, μέσα από το φαράγγι του Ενιπέα. Επίσης υπάρχει το Εθνικό Μονοπάτι Ο2, που συνδέει τις κορυφές προς τα νότια με το Πήλιο.
Σε πολλά σημεία υπάρχουν καθίσματα κοντά σε πηγές και βρύσες που προσφέρουν στιγμές ξεκούρασης και περισυλλογής στους επισκέπτες ενώ επίσης έχουν τοποθετηθεί και ενημερωτικές πινακίδες με τον χάρτη του Εθνικού Δρυμού και χρήσιμες οδηγίες. Οι επισκέπτες που έχουν αρκετό χρόνο στη διάθεσή τους, ιδανικά μπορούν να ανεβούν στην κορυφή από τη δεύτερη διαδρομή και να κατεβούν από την πρώτη, διανυκτερεύοντας στα καταφύγια.
Για τους ορειβάτες, ο Όλυμπος είναι προνομιακός τόπος. Υπάρχουν οργανωμένες ορειβατικές διαδρομές που ξεκινούν από το Λιτόχωρο, το Δίον και την Πέτρα.
Οι καλοκαιρινές αναβάσεις στο μυθικό βουνό των θεών αρχίζουν συνήθως από τις αρχές Ιουνίου και τελειώνουν στο τέλος του Σεπτέμβρη. Είναι η εποχή που τα καταφύγια κάτω από τις κορυφές είναι ανοικτά και ο καιρός επιτρέπει μια ανάβαση χωρίς τον εξοπλισμό χιονιού και την ορειβατική εμπειρία που απαιτεί ο χειμώνας. Οι δύο ωραιότερες διαδρομές για την εξερεύνηση του Ολύμπου ξεκινούν από το Λιτόχωρο και φθάνουν μέχρι τις κορυφές του βουνού.
Η πρώτη ακολουθεί τη χαράδρα του Ενιπέα και ο επισκέπτης μετά από περίπου πέντε ώρες επίπονης πεζοπορίας, αφού περάσει τη Μονή Αγίου Διονυσίου, φθάνει στη Θέση «Πριόνια», (υψόμετρο 1.100m).
Στη θέση αυτή μπορεί να φθάσει κανείς και με το αυτοκίνητο. Η δεύτερη ξεκινάει από τη θέση «Πριόνια» ακολουθώντας το καλά σηματοδοτημένο Ευρωπαϊκό Μονοπάτι «Ε4» σε δύο και μισή περίπου ώρες ο ορειβάτης φθάνει μέσα από μια διαδρομή μοναδικής ομορφιάς στο κυριότερο καταφύγιο του Ολύμπου, «Σπήλιος Αγαπητός» (υψόμετρο 2.100m) όπου μπορεί να ξεκουραστεί, να γευματίσει, ακόμη και να διανυκτερεύσει.
Το πιο κοντινό νησί των Σποράδων από το πλησιέστερο λιμάνι του Βόλου και το πιο κοσμοπολίτικο, η Σκιάθος, με πλούσια βλάστηση και πολλές παραλίες με πιο γνωστές τις Κουκουναριές, την Μπανάνα, τη Μεγάλη Άμμο, τον Βασιλιά, το Μαντράκι, το Καλαμάκι, τον Βρωμόλιμνο καθώς και την δυσπρόσιτη παραλία στα Λαλάρια και την παραλία στο μικρό νησάκι Τσουγκριά.
Κρυστάλλινα νερά και χρυσαφένιες ακτές με ψιλή αμμουδιά και πεύκα που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα συνθέτουν ένα μαγικό σκηνικό. Περιηγηθήτε στα μικρά και γραφικά σοκάκια στην πόλη της Σκιάθου και θα ανακαλύψτε γευστικούς θησαυρούς καθώς και πολλά μικρά μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα.
Καταπράσινη σε γαλάζιο φόντο, η Σκόπελος εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τον πλούτο της φύσης της. Την παντοκρατορία του πρασίνου (67% της συνολικής έκτασης του νησιού) διακόπτουν οι παραδοσιακοί οικισμοί με τα αρχοντικά λευκά σπίτια, μείγμα διαφόρων αρχιτεκτονικών ρυθμών, τα πολυάριθμα μοναστήρια και εξωκλήσια καθώς και οι αμμώδεις αλλά και οι πολύχρωμες βοτσαλωτές παραλίες.
Η γεωγραφική θέση της Σκοπέλου, η οποία βλέπει σε όλα τα σημεία του ορίζοντα, προσφέρει μία έντονη διαφορετικότητα του τοπίου ανάλογα με την ώρα της ημέρας, το φως και τις καιρικές συνθήκες προσδίδοντας διαφορετικό χρώμα στις μαγευτικές γωνίες του νησιού.
Ο ευρύτερος αρχαιολογικός χώρος των Αιγών, που αποτελείται από το Πολυκεντρικό Μουσείο, το Ανάκτορο, το άστυ και την ακρόπολη, προστατεύεται και αναδεικνύεται σήμερα ως Mνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Kληρονομιάς της UNESCO και ως περιοχή ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους.
Το πιο σημαντικό αξιοθέατο της Βεργίνας είναι οι Βασιλικοί Τάφοι στην αρχαία νεκρόπολη των Αιγών. Υπάρχουν πολλά εκθέματα στο μουσείο, αλλά από τα σημαντικότερα και τα πιο γνωστά είναι η χρυσή λάρνακα με το μακεδονικό αστερί που περιείχε τα οστά του βασιλιά Φιλίππου Β´ και το χρυσό στεφάνι που φορούσε ο νεκρός. Εκτός από τους βασιλικούς τάφους, στον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας, υπάρχουν επίσης το Αρχαίο θέατρο, το Ιερό της Εύκλειας και τα Ανάκτορα.
Η έντονη ποικιλότητα του φυσικού περιβάλλοντος κατά μήκος μιας εκτεταμένης ακτογραμμής περίπου 30 χλμ, με εναλλαγή κατάφυτων ορεινών όγκων και χρυσής αμμουδιάς με γαλάζια, πεντακάθαρα νερά, δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη ενώ χαίρεται την ακτή και την θάλασσα να βρεθεί σε ελάχιστο χρόνο στους δροσερούς οικισμούς και τις σκιερές τοποθεσίες των ορεινών χωριών και να απολαύσει τις γραφικές διαδρομές τους.
Δίπλα στη θάλασσα εναλλάσονται πευκώνες, άλση, εκτεταμένες οργανωμένες παραλίες ή απομονωμένοι όρμοι, έτσι ώστε ο επισκέπτης να διαλέξει το τοπίο που προτιμά.
Το Ξενοδοχείο ΖΕΥΣ είναι ένα θέρετρο καλοκαιρινών διακοπών, ένα πραγματικό καταφύγιο χαλάρωσης και ξεκούρασης.
Κάντε εγγραφή για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα και τις προσφορές του ξενοδοχείου